Rodzaje roszczeń windykacyjnych

Roszczenia – to sposób ochrony prawnej własności poprzez system roszczeń, który przysługuje właścicielowi należności lub nieruchomości w przypadku naruszenia podstawowych, przysługujących mu praw. Ochrona petytoryjna gwarantowana jest przez dwa rodzaje roszczeń – windykacyjne i negatoryjne.

Roszczenie windykacyjne

Może nastąpić tylko wtedy, kiedy zostaną spełnione dwa warunki: rzecz dotyczy żądania wydania rzeczy i gdy roszczenie wynika z prawa własności. Uprawniony do wystąpienia z roszczeniami jest właściciel, współwłaściciel, użytkownik wieczysty lub dzierżyciel.

Roszczenie negatoryjne

Składa się z dwóch uprawnień realizowanych łącznie lub oddzielnie:

  • żądania przywrócenia stanu zgodnego z prawem;
  • zaniechania naruszeń.

Roszczenie wiarygodne

Roszczenie jest wiarygodne wtedy, gdy opiera się na podstawie prawnej, która pozwala na jego egzekwowanie na drodze wskazanej w przepisach prawa.

Roszczenie bezzasadne

Roszczenie jest oczywiście bezzasadne w takiej sytuacji, kiedy to z treści pozwu wynika, że żądanie jest sprzeczne z przepisami prawa i w związku z tym nie może być uwzględnione. Okoliczności te ocenia sąd, przy czym oczywistą bezzasadność musi powodować sama istota sprawy, np. kiedy roszczenie wynika z umowy będącej z mocy prawa nieważną.

Roszczenie główne

Roszczenie główne jest to roszczenie podstawowe, które przysługuje wierzycielowi, np. należności na fakturze niezapłaconej przez dłużnika.

Roszczenia uboczne

Roszczenia dodatkowe, które przysługują wierzycielowi w związku z przysługującym mu roszczeniem głównym; dotyczy to przede wszystkim odsetek za opóźnienie czy zwłokę, także kosztów dochodzenia należności.

Windykacja w Polsce

W zdecydowanej większości przypadków firma windykacyjna prowadzi swoje działania wobec dłużników, którzy są jednocześnie konsumentami, dlatego istotne jest to, żeby dokonywane przez nią czynności nie naruszały przysługujących konsumentom uprawnień. Wynikają one przede wszystkim z dwóch aktów prawnych: ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów oraz ustawy z dnia 23 sierpnia 2007 r. o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym. Na straży przestrzegania powyższych regulacji stoi Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów.

Działalność windykacyjna nie podlega koncesjonowaniu, niemniej jednak cześć firm z tego sektora w drodze dbałości o zachowanie jak najwyższych standardów sama nakłada na siebie zobowiązania. Dzieje się tak np. poprzez stworzenie lub przystąpienie do zrzeszenia finansowego np. Konferencji Przedsiębiorstw Finansowych oraz zobowiązaniu się do przestrzegania funkcjonujących w takich organizacjach kodeksów etycznych. Dla potencjalnego dłużnika istotne jest to, że może on wymagać od firmy windykacyjnej, aby prowadzone przez nią działania były zgodne nie tylko z przepisami prawa, ale również z regulacjami zawartymi w takich kodeksach etycznych.

Windykacja to proces odzyskiwania własności za pomocą zdefiniowanych w przepisach prawa środków. Poprzez zbiór czynności prawnych oraz procesowych wierzyciel – zatem osoba mająca prawo do danego świadczenia pieniężnego lub niepieniężnego – dochodzi należnych kwot lub przedmiotów od dłużnika.

Windykacja to proces legalny, o ile w czasie podejmowanych działań odzyskiwana długu nie dochodzi do łamania  prawa. Windykacja ma na celu zmotywowanie dłużnika do spłacenia zobowiązania. Proces windykacji rozpoczyna się w momencie, gdy dłużnik nie spłacił na czas zobowiązania, a np. nie można nawiązać z nim kontaktu.

Wyróżnia się kilka rodzajów windykacji, m.in. ze względu na stosowane środki i narzędzia mówi się o:

  • windykacji miękkiej
  • windykacji twardej

Jeśli chodzi o kraj pochodzenia dłużnika, od którego windykuje się należności, występuje:

  • windykacja krajowa
  • windykacja zagraniczna.

W zdecydowanej większości przypadków firma windykacyjna prowadzi swoje działania wobec dłużników, którzy są jednocześnie konsumentami, dlatego istotne jest to, żeby dokonywane przez nią czynności nie naruszały przysługujących konsumentom uprawnień. Wynikają one przede wszystkim z dwóch aktów prawnych: ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów oraz ustawy z dnia 23 sierpnia 2007 r. o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym. Na straży przestrzegania powyższych regulacji stoi Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów.

Działalność windykacyjna nie podlega koncesjonowaniu, niemniej jednak cześć firm z tego sektora w drodze dbałości o zachowanie jak najwyższych standardów sama nakłada na siebie zobowiązania. Dzieje się tak np. poprzez stworzenie lub przystąpienie do zrzeszenia finansowego np. Konferencji Przedsiębiorstw Finansowych oraz zobowiązaniu się do przestrzegania funkcjonujących w takich organizacjach kodeksów etycznych. Dla potencjalnego dłużnika istotne jest to, że może on wymagać od firmy windykacyjnej, aby prowadzone przez nią działania były zgodne nie tylko z przepisami prawa, ale również z regulacjami zawartymi w takich kodeksach etycznych.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Previous post Kim jest komornik?
Next post Odpowiedzialność najbliższych dłużnika