Jak współpracować z komornikiem?

Kim jest komornik?
Komornik jest funkcjonariuszem publicznym, działającym przy sądzie rejonowym. Jego obowiązkiem jest wykonywanie postanowień sądu w drodze przymusu egzekucyjnego. Działania te dotyczą wszelkich roszczeń cywilnych, a przede wszystkim roszczeń majątkowych.

Zakres obowiązków komornika
Do podstawowych obowiązków komornika należy:
–  poszukiwanie na zlecenie wierzyciela majątku dłużnika, który będzie w stanie pokryć istniejące długi,
– zabezpieczenie roszczeń oraz wykonanie postanowień sądu,
– wykonanie egzekucji wydanych na podstawie odrębnych przepisów,
– sporządzenie spisu stanu faktycznego majątku dłużnika.
Komornik działający przy określonym sądzie rejonowym, prowadzi postępowanie egzekucyjne. Jest to jeden z etapów postępowania egzekucyjnego, dzięki któremu wierzyciel może odzyskać własne należności. Komornik podejmuje więc wszelkie czynności w celu przymusowej realizacji świadczenia skonkretyzowanego w tytule egzekucyjnym.

Kim jest dłużnik?
Dłużnikiem natomiast określa się podmiot, przeciwko któremu toczy się postępowanie egzekucyjne oraz który na podstawie odpowiedniego tytułu wykonawczego wydanego przez sąd, ma obowiązek spełnić określone świadczenie.

Jak przebiega proces współpracy z komornikiem?
Sprawa niespłaconego długu pomiędzy dwiema osobami lub osobą a instytucją, np. bankiem, w pierwszej kolejności trafia na drogę postępowania sądowego. Kolejnym krokiem jest zbadanie sprawy  przez sąd i wydanie tytułu wykonawczego, czyli dokumentu potwierdzającego istnienie obowiązku zapłaty kwoty pieniężnej przez dłużnika oraz zawierającego nakaz zapłaty określonej kwoty.
W dalszym postępowaniu, jeżeli dłużnik odmawia dokonania określonej spłaty, wierzyciel decyduje, czy skierować sprawę do komornika. Kolejnym etapem jest złożenie przez wierzyciela stosownego wniosku o wszczęcie egzekucji do komornika danego rejonu, w którym mieszka dłużnik. Wniosek powinien zawierać dokładne dane dłużnika: imię i nazwisko, numer identyfikacyjny, NIP, numer dowodu osobistego, adres oraz dokładną kwotę podlegającą ściągnięciu. Następnie komornik przystępuje do zbadania wniosku złożonego p rzez wierzyciela. Wniosek zostaje sprawdzony pod względem formalnym, czy jest prawidłowo sporządzony, podpisany przez osobę upoważnioną, czy do wniosku został dołączony tytuł wykonawczy. Kolejnym etapem jest postępowanie egzekucyjne prowadzone przez komornika, który pełni rolę wykonawczą w stosunku do wcześniejszego tytułu wykonawczego wydanego przez sąd. W następnej kolejności komornik doprowadza do wykonania orzeczenia sądowego, czyli przystępuje do ściągnięcia z majątku dłużnika należności dla wierzyciela.
Egzekucja długu może być prowadzona z :
-ruchomości i nieruchomości,
-z wynagrodzenia za pracę oraz świadczeń emerytalnych i rentowych,
-z rachunków bankowych,
-z praw majątkowych, np. akcji czy udziałów,
-ze sprzedaży przedsiębiorstwa lub gospodarstwa rolnego.

W momencie przystąpienia do pracy, komornik informuje dłużnika o tym, z jakiego tytułu i na kogo prowadzone jest postępowanie oraz jakich kwot dotyczy. Jeśli nie ma porozumienia stron i w dalszym ciągu dłużnik nie przejawia chęci uregulowania należności, to komornik może zająć składniki majątku, a następnie sprzedać w trybie publicznej licytacji ruchomości, prawa majątkowe i nieruchomości zgodnie z żądaniem wierzyciela.

Koszty związane z egzekucją
Koszty celowe związane z egzekucją ponosi dłużnik. To z jego winy wierzyciel został zmuszony do rozpoczęcia postępowania. Na koszty egzekucyjne składa się opłata egzekucyjna oraz zwrot wydatków. Do kosztów tych wlicza się także koszty związane z reprezentowaniem wierzyciela przez radcę prawnego lub adwokata.

Windykacja w Polsce

Tradycyjnie wyróżniamy windykację sądową i pozasądową windykację należności. Do tej drugiej kategorii zalicza się też windykacja przedsądowa, a wystosowanie wezwania do zapłaty jeszcze przed sporządzeniem pozwu.

Windykacja sądowa stanowi próbę odzyskania należności w toku procesu sądowego. Pozwala ona uzyskać korzystne orzeczenie zasądzające na rzecz powoda, czyli wierzyciela. Korzystne orzeczenie może być wyrokiem, ale również nakazem zapłaty albo innym dokumentem będącym tytułem egzekucyjnym. Gdy wierzyciel uzyska korzystne orzeczenie, sprawa jest kierowana na drogę egzekucji komorniczej. Ten rodzaj windykacji wymaga zazwyczaj wsparcia radcy prawnego lub adwokata, którzy reprezentują wierzyciela na wszystkich etapach procesu. Osoba niebędąca profesjonalnym pełnomocnikiem nie ma tak szerokich praw do reprezentacji wierzyciela jak radca czy adwokat. W związku z tym zazwyczaj nie może reprezentować klienta w postępowaniu sądowym. Tryb właściwy dla windykacji sądowej uwzględnia tryb określony w kpc.

Za to w przypadku windykacji przedsądowej, określanej też jako miękka i polubowna, nie ma aktualnie żadnych szczególnych regulacji. W rezultacie dosłownie każdy może być windykatorem na tym etapie. Nie istnieją szczegółowe regulacje w kwestii trybu przeprowadzania procesu windykacyjnego, dlatego windykatorzy mają w tym zakresie bardzo dużą dowolność. Jedynym, co ich ogranicza, są przepisy prawa karnego.

Tradycyjnie wyróżniamy windykację sądową i pozasądową windykację należności. Do tej drugiej kategorii zalicza się też windykacja przedsądowa, a wystosowanie wezwania do zapłaty jeszcze przed sporządzeniem pozwu.

Windykacja sądowa stanowi próbę odzyskania należności w toku procesu sądowego. Pozwala ona uzyskać korzystne orzeczenie zasądzające na rzecz powoda, czyli wierzyciela. Korzystne orzeczenie może być wyrokiem, ale również nakazem zapłaty albo innym dokumentem będącym tytułem egzekucyjnym. Gdy wierzyciel uzyska korzystne orzeczenie, sprawa jest kierowana na drogę egzekucji komorniczej. Ten rodzaj windykacji wymaga zazwyczaj wsparcia radcy prawnego lub adwokata, którzy reprezentują wierzyciela na wszystkich etapach procesu. Osoba niebędąca profesjonalnym pełnomocnikiem nie ma tak szerokich praw do reprezentacji wierzyciela jak radca czy adwokat. W związku z tym zazwyczaj nie może reprezentować klienta w postępowaniu sądowym. Tryb właściwy dla windykacji sądowej uwzględnia tryb określony w kpc.

Za to w przypadku windykacji przedsądowej, określanej też jako miękka i polubowna, nie ma aktualnie żadnych szczególnych regulacji. W rezultacie dosłownie każdy może być windykatorem na tym etapie. Nie istnieją szczegółowe regulacje w kwestii trybu przeprowadzania procesu windykacyjnego, dlatego windykatorzy mają w tym zakresie bardzo dużą dowolność. Jedynym, co ich ogranicza, są przepisy prawa karnego.

Podstawą prawną działania wszystkim firm windykacyjnych na terenie Polski jest zasada swobody działalności gospodarczej wynikająca z Konstytucji oraz ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej.

Zgodnie z ustawą podejmowanie, wykonywanie i zakończenie działalności gospodarczej jest wolne dla każdego na równych prawach, z zachowaniem warunków określonych przepisami prawa. Ponieważ żaden z przepisów nie zabrania prowadzenia działalności windykacyjnej możliwe jest świadczenie tego typu usług.

Ponadto firma windykacyjna korzysta z wszelkich  uprawnień jakie przysługują wierzycielowi. W kodeksie cywilnym w art. 354 § 1 wskazano, że dłużnik powinien wykonać zobowiązanie zgodnie z jego treścią i w sposób odpowiadający jego celowi społeczno-gospodarczemu oraz zasadom współżycia społecznego, a jeżeli istnieją w tym zakresie ustalone zwyczaje - także w sposób odpowiadający tym zwyczajom. Wynika z tego, że wierzyciel dysponuje wszelkimi środkami - poza oczywiście tymi, których prawo zabrania mu używać - do dokonywania wszelkich czynności, których celem jest doprowadzenie do spłaty zadłużenia.

Wskazane powyżej akty prawne określają tylko ogólne ramy działania przedsiębiorstwa windykacyjnego, natomiast szczegółowe zasady działalności uzależnione są od tego czy firma windykacyjna prowadzi działalność na zlecenie swoich klientów czy też działa w imieniu własnym.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Previous post Co to jest windykacja terenowa?
Next post Kim jest komornik?